“Bahay-Cubo”

Nagsimula sa pagiging blanko, hanggang sa naging payak at ngayo’y may laman na. Ang sarap isipin at pagmasdan ng iyong bahay kung alam mong ito’y meron ng laman. Hindi naipundar na gamit, magagarang disenyo o iba’t-ibang makukulay na palamuti ang tinutukoy ko, kundi ang mga tao’ng bumubuo at nagsisilbing haligi ng bawat parte ng bahay ko. Ou, ang mga tao’ng tinutukoy ko ay “kayo”, “ikaw” na kasalukuyang bumabasa at sa mga taong bibisita pa lamang upang magbigay ng panibagong dahilan para ipagpatuloy ang buhay. Hindi ko alam, pero hindi ko maipaliwanag ang kagalakan’g aking nadarama ngayon. Pagbukas ko ng pinto ng aking bahay nakita ko ang iba’t-ibang bisita’t samu’t-saring komento nila. Maaring mababaw para sa iba, subalit ito ang aking nararamda. Sabe nga nia, “hindi ka hahatulan ng mundo sa nasa loob mo, at kung mangyari yun, sow wat?.=), basta totoo tau lagi..” ou nga, walang pake’lamanan. Ayaw ko ng patagalin pa ‘to, baka mawala pa ang cloud9 na aking nararamdaman. Gusto ko lang ipaabot ang aking lubos na “pasasalamat sa inyo”, madrama man o OA kung matatawag pero parang gusto kong umiyak sa tuwa kanina. Haaaayyy. Sarap! 😀 God bless u all! 😉